De olifantenmuts

Vastleggen in volledig scherm 30-11-2015 183212.bmp

Als je graag de indruk wilt wekken dat je je voedsel in je mond kunt stoppen zonder je handen daarvoor te gebruiken, dan is deze muts echt iets voor jou! Met deze blikkenvanger steel je gegarandeerd de show, en het is weer eens wat anders dan de veel voorkomende emo-pandamuts.

Net als de huid van een olifant voelt de muts een beetje stug aan, maar wees niet bang: er zijn geen echte olifanten voor mishandeld, en het is gemaakt van uit elkaar vallend kunstwol, dus hartstikke vegan verantwoord! Zo ziet iedereen in één oogopslag dat je een echte dierenvriend bent! De muts heeft zoals je ziet slagtanden, maar daar heb je minder aan dan dat het eruit ziet. Er zitten geen spieren in de muts die je aan kan spannen en bovendien zijn de slagtanden erg buigzaam en zacht, dus als je de intentie hebt iemand te slachten, raad ik je aan om je eigen tanden te gebruiken, of anders een hakbijl. De hakbijl zit helaas niet bij de muts inbegrepen, maar die kun je vinden in de meeste doe-het-zelf zaakjes of in het tuinhuisje van je vader.

Waar vind ik zo’n prachtige hoofddeksel?
Deze muts komt van een kraampje in de Jaarbeurs Utrecht, tijdens de Mega Record & CD Fair, die twee keer per jaar plaatsvindt. Op het prijskaartje staat het geheimzinnige woord ‘Merchandise’. Officieel kost deze muts €9,99, maar omdat ze graag hun kraampje af wilden sluiten voor de dag en we maar langzaam alle mutsen bleven overwegen (welke dierenmuts vertegenwoordigt het beste ons karakter?), kwamen ze met het onweerstaanbare voorstel: vier mutsen voor €10,-!

Hier is hun webshop:
www.holeinthewallposters.com
Al heb je daar niet bijster veel aan als je deze muts zoekt. Die staat namelijk helemaal niet op de site. Maar je kunt er wel mooie koffiemokken vinden.

 

 

 

Het aftervakantiesyndroom

Paniek. Chaos. Intens verdriet. Enkele gevoelens die in mij opkomen wanneer ik na twee welverdiende weken vakantie weer naar school moet.
Het is nou niet bepaald dat ik uitgerust weer op school kom. Het is natuurlijk allemaal heel jofel om feestdag na feestdag in een vakantie te proppen (heb je in ieder geval wat te doen), maar dagenlang drinken gaat je niet in de koude kleren zitten. Natuurlijk kies ik daar zelf voor. Alhoewel, met kerst en oud en nieuw ben je wel een soort van verplicht, het lekkere eten wordt je voorgeschoteld en het lekkere drinken naar binnengegoten. De katers blijven zich maar opstapelen tot je aan het eind van de vakantie nog verrotter bent dan daarvoor.
En dan moet je weer naar school. Alle vakantie en feestdagenvreugde is als sneeuw voor de zon verdwenen op het moment dat je beseft dat het leven vol verplichtingen weer begint. Met moeite vorm je je om twee uur  ’s middags opstaan systeem weer om tot een vroeg naar bed, vroeg opstaan ritme. Iets waar ik, waarschijnlijk voor de rest van mijn leven, moeite mee blijf hebben. Ik begin er vol goede moed aan, gemotiveerd en al, maar dan zwakt het langzaamaan weer af.
’s Avonds denk ik geen enkele moeite te hebben met het opstaan van de komende ochtend. ’s Ochtends vervloek ik mezelf iedere keer weer, want oh, wat is mijn bed toch fijn. Waarom ik me ’s avonds nooit besef hoe fijn mijn bed is, dat weet ik niet.
Op school aangekomen is het alsof de vakantie, met al zijn feestelijke feestelijkheden, nooit heeft plaatsgevonden. Iedereen is hetzelfde, iedereen doet hetzelfde en aan niemand is te merken dat ze niet lang geleden gezellige feestdagen hebben doorgebracht en dronken, intens gelukkig en vol goede moed het nieuwe jaar hebben ingeluid. Sterker nog, iedereen is down. Want de vakantie is voorbij. Het enige sombere vooruitzicht: school, school en nog meer school. Ergens in de verste verte schijnt een lichtpunt: de volgende vakantie.